Sadašnje šume Zabrana se karakterišu veoma izmenjenim primarnim sastavom. Dosadašnje čiste seče su dovele do neželjenog širenja poljskog jasena, a smanjivanja učešća u smesi hrasta lužnjaka, te je zatečeno stanje upravo suprotno od željenog u pogledu zastupljenosti hrasta. Pored smanjenog učešća hrasta lužnjaka, u šumama Zabrana je smanjeno i učešće bele i sive topole, kao izuzetno značajnog „graditelja“ autentičnog pejzaža nizinskih šuma. U ove šume unete su i neke vrste koje menjaju autentičan izgled nizinskih šuma Posavine, kao što su američki jasen i eauroameričke topole, a obilno je i njihovo podmlađivanje, što predstavlja ozbiljnu pretnju degradaciji i obezvređivanju prostora.
Kao posledica načina nastanka sastojina, uz povoljnu okolnost da je sačuvan značajan deo inventara hrasta lužnjaka prethodne generacije, oblikovala se i struktura sastojina, kao izrazito jednodobna, što nije povoljna izgrađenost rekreativnih šuma. Postojeće sastojine su veoma visokog stepena obraslosti, jako redukovanih kruna nedovoljnog asimilacionog potencijala, što uslovljava nedovoljan debljinski prirast i usporen razvoj ovih šuma. Zbog toga dostignute dimenzije osetno zaostaju za mogućim, koje odgovara proizvodnom potencijalu staništa, što je nepovoljno za izgled rekreativnih šuma u kojima je poželjno što veće učešće debelih stabala. Posebno nepovoljnu okolnost predstavlja visoka zašikarenost sastojina i šumskih čistina, kojih je nedovoljno, i veoma izrazito širenje unetog američkog žbuna bagremca, koji je korišćen za brzo obrastanje nasipa pored Save i koji se neželjeno proširio smanjujući ili sprečavajući korišćenje ovih površina za rekreaciju.
Kao odraz mezo i mikro klime i proučenih tipova zemljišta, na području Zabrana su ustanovljeni osnovni tipovi šuma:
- šuma bele vrbe
- šuma poljskog jasena
- šuma lužnjaka i jasena
- šuma lužnjaka i jasena sa belom topolom
- tipična šuma lužnjaka i jasena
- šuma lužnjaka i jasena sa klenom i žešljom
- šuma lužnjaka, graba i jasena sa cerom
Sadašnje šumske površine, tj. sastojine Zabrana su nastale posle izvođenja čistih seča 1941/42. godine, pa danas većinom predstavljaju izdanačke sastojine druge ili treće generacije. U centralnim delovima Zabrana, nekadašnje čiste seče dovele su do većeg širenja poljskog jasena i smanjenog učešća hrasta lužnjaka. Pored smanjenog učešća hrasta lužnjaka u šumi Zabran je smanjeno učešće ostalih edifikatora nekadašnjih prirodnih šuma ovog područja, kao što su poljski brest, barski brest, bela i siva topola i dr.
Sprat žbunja je dobro zastupljen kao posledica seče. Karakteriše ga prisustvo podmlatka jasena i brestova, kao i veći broj žbunova: krkovina (Frangula alnus), crvena udika (Viburnum opulus), svib (Cornus sanguinea), glog (Crataegus crus-galli), krilata kurika (Evonymus europaeus), klen (Acer campestre), žešlja (Acer tataricum), i sekundarno dosta proširene alohtone invazivne vrste bagrenac (Amorpha fruticosa) i američki javor (Acer negundo). Od alohtone flore drveća treba pomenuti i plantažno unešeni američki jasen (Fraxinus viridis) i evroameričku topolu (Populus euroamericana).
Prizemni sprat flore lužnjakovo-jasenovih šuma je dobro razvijen. Ovde treba napomenuti da je zabeleženo prisustvo kako velikog broja vrsta tipičnih za ovaj tip šuma, tako i brojnih elemenata koji su došli sa strane, usled seče, izgradnje staza, nasipa i slično. Tipični predstavnici flore prizemnog sprata u ovim šumama su: Leucoium aestivum, Glechoma hederacea, Aristolochia clematitis, Rumex sanguineus, Simphytum officinale, Cynanchum vincetoxicum, Prumella vulgaris, Genista ellata, Stellaria media, Convallaria majalis, Clematis integrifolia, Rubus cesius, Ajuga reptans, Arum maculatum, Asperula taurina i drugi. Na mestima koja su izraženije vlažna, najčešće se sreću: Lysimachia nummularia, Stachys palustris, Iris pseudacorus, Ranunculus repens, Agrostis alba, Carex maxima, Valeriana officinalis i druge.
S obzirom na jako izražen i stalno prisutan antropogeni uticaj, značajno je i prisustvo brojnih ruderalnih elemenata flore: Stellaria media, Capsella bursa-pastoris, Plantago media, Plantago lanceolata, Solanum
dulcamara, Humulus lupulus, Reseda lutea, Bellis perennis, Taraxacum officinale, Melandrium album, Datura stramonium, Polygonum aviculare, Pastinaca sativa, Urtica dioica i dr. Posebno je važno istaći prisustvo brojnih alohtonih i invazivnih biljnih vrsta poput: cigansko perje (Asclepias syriaca), kanadska busina (Erigeron canadensis), ambrozija (Ambrosia artemisifolia), krasolika (Stenactis annua), ježevac (Echinocystis echinata) i drugih.